59, 23 zł. Gwarancja najniższej ceny. zapłać później z. sprawdź. 69,22 zł z dostawą. Produkt: Biblia na każdy dzień. Pamiątka I Komunii Świętej ze srebrzeniem Rhona Davies, Marcin Piwowarski. dostawa pojutrze. dodaj do koszyka. Święto Św. Tomasza Apostoła PIERWSZE CZYTANIE Ef 2, 19-22 Kościół zbudowany na fundamencie apostołów Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Bukiet na I Komunię Świętą - cd1. Kategorie - bukiet z lizaków , bukiety dla dzieci , ChupaChups , Pierwsza Komunia Drodzy rodzice i Kochane dzieci. Naszym szczęściem jest podawać Komunię dzieciom. Dlatego uczynię to dziś z wielką radością. Ale zanim to nastąpi przeproście teraz Pana Jezusa za swoje grzechy, abyście mogły z czystym sercem przeżywać Mszę Świętą w czasie której przystąpicie do I Komunii: AKT POKUTY 1 Scenariusz I Komunii św. Scenariusz Uroczystej I Komunii 18 września 2021 r. 1. Zbiórka dzieci i ustawienie przed kościołem. 2. Ks. Proboszcz wita dzieci. PROŚBA DZIECI O BŁOGOSŁAWIEŃSTWO 1. ELIZA PIĄTKOWSKA Nadeszła ta sobota długo oczekiwana! Dzisiaj na Mszy świętej do serca przyjmiemy Pana! Pierwsza komunia święta – uroczystość katolicka, w której podczas mszy wierni po raz pierwszy przyjmują Eucharystię, czyli zgodnie z wyznawaną przez siebie wiarą prawdziwe ciało i krew Chrystusa pod postacią chleba. Do pierwszej komunii świętej Kościół dopuszcza wiernych, którzy znają podstawowe prawdy wiary i rozumieją Specyfikacja: Średnica: 30-100 cm Materiał: Sklejka 4 mm Kolor: naturalna sklejka Na życzenie możemy wykonać otwory do mocowania. Model: PKS1-S Czas realizacji do 3 dni roboczych od Wianek z imieniem na Komunię Świętą PKS1-S VyTjksf. Z ks. Romanem Stafinem, doktorem teologii, próbujemy lepiej zrozumieć poszczególne części Mszy św. W naszych rozważaniach zbliżamy się coraz bardziej do momentu przyjęcia Komunii świętej. W ostatnich dziesięcioleciach Kościół zwraca uwagę na potrzebę przyjmowania przez wiernych Komunii świętej z hostii konsekrowanych w czasie aktualnie odprawianej Mszy świętej. Już Sobór Trydencki (XVI w.) podkreślił ścisły związek ofiary Mszy świętej i sakramentalnej Komunii. Wcześniej, przez stulecia, zachęcano do tylko jej duchowego przyjmowania. Wyraźny i zrozumiały jest język Konstytucji o liturgii świętej Soboru Watykańskiego II na ten temat: „Zaleca się usilnie ów doskonalszy sposób uczestniczenia we Mszy świętej, który polega na tym, że po komunii kapłana wierni przyjmują Ciało Pańskie z tej samej ofiary” (55). Podobnie mówi Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego: „Jest bardzo pożądane, aby wierni podobnie jak kapłan, który jest do tego zobowiązany, przyjmowali Ciało Pańskie z Hostii konsekrowanych w czasie danej Mszy świętej, a w przewidzianych przypadkach (por. nr 283) przystępowali do kielicha. Dzięki temu Komunia Święta ukaże się także przez znaki jako uczestnictwo w aktualnie sprawowanej Ofierze” (85). Warto zwrócić uwagę na ton tych wypowiedzi: „zaleca się usilnie”, „jest bardzo pożądane”. Nie powinno być tak, że dwie albo i więcej puszek wypełnionych konsekrowanymi Hostiami stoi w tabernakulum, a kapłan konsekruje tylko jedną Hostię i tylko dla siebie. W naszym kościele jest tak, że w każdej Mszy świętej, w głębokiej patenie, konsekrowana jest pewna ilość komunikantów. Trzeba tu jeszcze wspomnieć o zalecanej przez Kościół Komunii świętej przyjmowanej pod dwiema postaciami. Ruch liturgiczny w okresie międzywojennym wpłynął na to, że po Soborze Watykańskim II możliwość przyjmowania Komunii świętej pod dwiema postaciami była ciągle poszerzana i dzisiaj, szczególnie we mszach świętych dla mniejszych grup wiernych, jest często praktykowana. Dlaczego zalecane jest przyjmowanie Komunii świętej pod dwiema postaciami? Przecież w Hostii przyjmuje się całego Pana Jezusa. Otóż, przyjęcie Ciała Chrystusa i przyjęcie Krwi Pańskiej wyraża pełniej wydarzenie z Wieczernika i zbliża do tego, co czynił tam Chrystus, ustanawiając Eucharystię i dając siebie całkowicie (Ciało i Krew) na pokarm swoim uczniom. Jawi się tutaj jeszcze inne pytanie. Dlaczego w Polsce tak mało uczestników Mszy świętej przyjmuje Komunię świętą? Czy nie jest tego przyczyną przesadne poczucie własnej grzeszności? Ojciec Pio do swojej penitentki, która miała obawy, czy przyjmować codziennie Komunię świętą, pisze tak: „…dopóki nie jesteś pewna, że jesteś w niełasce u Boga, to znaczy, że ciąży na twojej duszy grzech śmiertelny, nie powinnaś i nie możesz powstrzymywać się od przyjęcia Komunii świętej” (Castello, s. 169). U początku Mszy świętej obejmujemy przecież żalem popełnione grzechy i w akcie pokuty prosimy Boga o Jego miłosierdzie. Bóg grzechy lekkie nam odpuszcza! Gdy sumienie nam mówi, że popełniliśmy większy grzech, powinniśmy oczywiście pójść do spowiedzi. A może to brak świadomości leczącego charakteru tego sakramentu powstrzymuje wielu od jego częstego przyjmowania? Ciało Chrystusa nie jest Chlebem dla aniołów, lecz dla nas, słabych, grzesznych ludzi. Te prawdy powinny być rozważane na katechezie i w głoszonych kazaniach. Z kolei na Zachodzie prawie wszyscy obecni w kościele przyjmują Ciało Pańskie, co nierzadko jest przyczyną wewnętrznych rozterek polskiego kapłana, udzielającego Komunii świętej w czasie zastępstwa na parafii, oraz niezrozumienia ze strony osób przyjeżdżających z Polski. Tutaj jednak trzeba zaznaczyć, że z tych niewielu, którzy na Zachodzie jeszcze biorą udział w niedzielnej Eucharystii, tak wielu żyje w stanie łaski uświęcającej. Do Kościoła przychodzą przede wszystkim ludzie żyjący wiarą na co dzień; a przecież o to właśnie chodzi, aby przyjąć Chrystusa do swojego serca, wnosić Go w życie i dawać o Nim świadectwo. O wielkiej godności człowieka, który w Komunii świętej przyjął Chrystusa do swojego serca, mówi zdarzenie z życia św. Filipa Neri (1515-1595). Ten święty otaczał szczególną czcią Najświętszy Sakrament i zachęcał wiernych do częstego przyjmowania Komunii świętej, co wtedy było rzadkością. Nauczał on o godnym i pełnym czci przyjmowaniu Chrystusa we Mszy świętej. Celebrując Eucharystię, zauważył, że pewna baronowa prawie zawsze zaraz po przyjęciu Komunii świętej opuszczała kościół. Pewnego razu posłał za nią czterech ministrantów ze świecami, aby jej towarzyszyli. Gdy owa dama zobaczyła ich obok siebie, zaskoczona zapytała: „Co to ma znaczyć?”. Wtedy podszedł do niej Filip Neri i powiedział: „Co to ma znaczyć? Pani opuszcza kościół zaraz po przyjęciu Komunii świętej i pani niesie w sobie Ciało Chrystusa. Nauka Kościoła głosi, że gdy Pan Jezus w Hostii jest wynoszony poza kościół, np. w procesji, powinny być noszone obok niego płonące świece. Dlatego posłałem ministrantów, aby towarzyszyli pani w drodze do domu”. Mocno zawstydzona dama wróciła do kościoła i już nigdy więcej nie opuszczała go przed zakończeniem Mszy świętej. W Komunii świętej przyjmujemy Jezusa Chrystusa i potem nosimy Go w naszym sercu; nie zapominajmy o Nim! Adorujmy Go w drodze do domu, w ciągu dnia, uświadamiajmy sobie Jego obecność. Zwracajmy się do Niego w aktach strzelistych, np.: „Bądź uwielbiony, Panie”, „Jezu, ufam Tobie”, „Pan mój i Bóg mój”, „Panie, Ty jesteś moją mocą”, itp. W ten sposób będziemy żyć w Jego obecności, doświadczając Jego mocy i Jego pokoju. Ojciec Pio pisze do swojego spowiednika (po Komunii świętej): „Po odprawieniu Mszy świętej zatrzymałem się z Panem Jezusem na dziękczynieniu. Och, jak słodka była rozmowa z niebem tego ranka! Było tak, że chociaż chcę ci opowiedzieć o tym wszystkim, to nie mogę tego zrobić. Były to rzeczywistości, które nie mogą być przełożone na język ludzki bez zagubienia ich głębokiego sensu, niebiańskiego znaczenia. Serce Jezusa i moje własne – pozwól użyć mi tego wyrażenia – stopiły się. Nie było już więcej dwóch serc, które biły, ale tylko jedno. Moje własne serce zniknęło, jak kropla wody ginie w morzu. Pan Jezus był Rajem, Królem” (Castello, s. 90-91). OPRAWA LITURGICZNA PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ Przystąpienie dziecka do Pierwszej Komunii Świętej jest wielkim wydarzeniem w życiu Kościoła, parafii oraz rodziców i rodziny dziecka. Dlatego wszystkie szczegóły, które stanowią oprawę Pierwszej Komunii winny uczynić to przeżycie tak pięknym, aby dziecko w przyszłości mogło się do niego odwoływać. Prawie zawsze przeżycia te stanowią fundament wiary dorosłego człowieka. 1. Dzieci zbierają się przed kościołem. 2. Ksiądz Proboszcz procesyjnie wychodzi przed kościół do dzieci, wita je, i na pamiątkę ich chrztu przed wejściem pokropi ich wodą święconą. 3. Dzieci proszą rodziców o błogosławieństwo: Chłopiec: Błogosław Ojcze, błogosław Matko dłońmi swoimi, gdy dziś Chrystusa mam przyjąć z innymi. Dziewczynka: Na świętą chwilę, w radości czy w udręce niech nam błogosławią rodziców ręce. Wszyscy obecni wyciągają ręce w stronę swoich dzieci, dwoje rodziców mówią słowa błogosławieństwa: Ojciec: Błogosławieństwo waszych ojców niech wam towarzyszy w drodze do ołtarza Pańskiego, byście godnie i radośnie przyjęli Ciało Chrystusa. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Matka: Błogosławieństwo waszych matek niech z wami idzie. Niech Maryja otoczy was swoją opieką. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. 4. Procesja na wejście. W przygotowanym porządku dzieci wchodzą do kościoła przy śpiewie ”Oto jest dzień” lub ”Gdy w ciemnościach bez Pana chodziłem.” 5. Po słowach pozdrowienia liturgicznego dziecko prosi o modlitwę: Jak ziemia pragnie wody i słońca, tak dusza nasza pragnie Boga. Dzień dzisiejszy jest dla nas wielkim świętem, oczekiwanym od dawna, bo mamy dziś przyjąć po raz pierwszy do serca Pana Jezusa. W tak uroczystych strojach gromadzimy się w kościele i z wielką radością czekamy na spotkanie z Panem Jezusem w Komunii Świętej. Drogi Księże Proboszczu, kochani rodzice, rodzice chrzestni, krewni i wszyscy zgromadzeni w kościele, módlcie się w naszej intencji, byśmy dochowali wierności Bogu i w łasce Bożej wytrwali do końca życia. 6. Akt pokuty (dzieci przepraszają Boga za grzechy) Dziecko 1: Panie Jezu, wszystko, co dobre otrzymaliśmy od ciebie, ale tak często zapominamy o tym. Zmiłuj się nad nami. Pieśń: Za to, że tak mało kocham, kocham, za to, że tak mało służę, za to, że tak mało wierzę, przepraszam Cię. (1 raz)) Dziecko 2: Panie Jezu, Ty nas bardzo kochasz i do nas zawsze przychodzisz, a my pamiętamy tylko o sobie, a o Tobie i innych zapominamy. Zmiłuj się nad nami. Pieśń: Za to, że tak mało kocham, kocham, za to, że tak mało służę, za to, że tak mało wierzę, przepraszam Cię. (1 raz) Dziecko 3: Panie Jezu, przebacz nam nasze grzechy i zaniedbania, abyśmy z czystym sercem mogli przyjąć Ciebie do swego serca. Zmiłuj się nad nami. Pieśń: Za to, że tak mało kocham, kocham, za to, że tak mało służę, za to, że tak mało wierzę, przepraszam Cię. ( 3 razy) 7. Hymn ”Chwała na wysokości” (Dzieci dziękują Bogu). 8. Czytania. Teksty Pisma Świętego czytają dzieci. Teksty dwóch pierwszych czytań można dobrać, nawet odpowiednio skrócić. Psalm responsoryjny i ”Alleluja” śpiewają także dobrze przygotowane dzieci. 9. Ewangelia. 10. Homilia. 11. Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Dzieci ustawiają się w dwóch rzędach i zapalają świece od Paschału, który jest trzymany przez Księdza Proboszcza, wracają na miejsca, następnie, składają przyrzeczenia. Po odnowionych obietnicach chrztu, należy zgasić świece i oddać je rodzicom, aby świece nie absorbowały dzieci w czasie Mszy świętej. 12. Modlitwa powszechna. Dziecko 1: Ojciec Święty jest naszym rodakiem i chce, abyśmy pamiętali o Nim w naszych modlitwach. Dziecko 2: Panie Jezu miej Go w swojej opiece i błogosław Jego pracy, szczególnie, gdy przybędzie do naszej Ojczyzny. Ciebie prosimy........ Dziecko 1: Jezu, Najwyższy Kapłanie, polecamy Ci naszego Księdza Proboszcza i nauczycieli. Dziecko 2: Spraw, by ich troska o nas i poświęcenie przyniosły obfite owoce. Ciebie prosimy.......... Dziecko 1: Panie Jezu, polecamy Ci nasze rodziny, tych wszystkich, którzy nas kochają, jak również tych, którzy zapominają o prawdziwych obowiązkach rodzicielskich. Dziecko 2: Oświeć ich i dopomóż, by dawali nam tylko to, co jest dla nas dobre. Ciebie prosimy..... Dziecko 1: Polecamy Ci Panie naszych rodziców chrzestnych, dziadków i wszystkich naszych drogich gości. Dziecko 2: Obdarz ich wszystkich żywą wiarą, ufną nadzieją i gorącą miłością. Ciebie prosimy... Dziecko 1: Panie Jezu miej w opiece każde dziecko, które dzisiaj przyjmuje Cię do serca. Dziecko 2: Uświęcaj nas, prowadź i broń, byśmy nigdy nie zeszli z drogi zbawienia. Ciebie prosimy...... Wszyscy śpiewają pieśń: Przyjdź Duchu Święty. 13. Ofiarowanie. Procesja z darami. Dzieci ustawiają się do procesji z darami. Wszyscy śpiewają pieśń: Wspaniały dawco miłości. Dziewczynka i chłopiec recytują komentarz do procesji z darami. Dziecko niosące świecę. Dziewczynka: Boże, Twój Syn jest Światłością świata. Przynosimy tę płonącą świecę, która Go oznacza. Pomóż nam, Panie Jezu być Twoim światłem na każdy dzień naszego życia. Dziecko niosące kwiaty. Chłopiec: Boże, Ty stworzyłeś trawy i lilie polne. Przyjmij kwiaty, które są znakiem naszej radości i wdzięczności. Spraw, abyśmy rosnąc i rozwijając się dążyli tak jak one, ku niebu. Dzieci niosące chleb i Hostię. Dziewczynka: Przynosimy na ołtarz chleb, który codziennie spożywamy. Mamy chleb w naszych domach, dzięki pracy naszych kochanych rodziców. Niesiemy także Hostię, która za chwilę stanie się Ciałem Pana Jezusa i my dzisiaj się Nią posilimy. Panie Jezu daj nam silną wiarę, abyśmy Cię zawsze chętnie do serca przyjmowali i stawali się lepsi. Dzieci niosące winogrona, wino i wodę. Chłopiec: Boże, z Twojej hojności ziemia rodzi winne grona. Przyjmij to wino i mocą Ducha Świętego przemień w Krew Swego umiłowanego Syna Jezusa. Jak woda łączy się z winem, tak nas połącz na wieki z Jezusem Chrystusem. Rodzice niosący dar (ornat). Dziewczynka: Boże, składamy także ofiarę naszych serc jako znak miłości, wierności i pamiątkę pierwszego spotkania z Panem Jezusem w Komunii Świętej. Przyjmij, prosimy te skromne dary. 14. Komunia święta. Dzieci przyjmują Komunię parami, tj. chłopiec i dziewczynka klęczą na klęczniku. Dziewczynka mówi słowa modlitwy: Nadeszła już ta cudowna chwila, jesteś tu na ołtarzu, Panie Jezu, ten sam, co w Wieczerniku. Popatrz na dzieci tu zgromadzone, na naszych rodziców i wszystkich wiernych. My Cię kochamy, my Cię pragniemy, my na Ciebie czekamy. Przyjdź Panie Jezu, Przyjdź najlepszy Gościu, przyjdź Boże do naszych serc, przyjdź z pełnią łask, przyjdź z Twą miłością. Lub Gorąco witam Cię Zbawco Drogi, Przychodzisz do mnie w pełni łaski By moją duszę nakarmić Chlebem, A moje serce uczynić niebem. Na zawsze mieszkaj w mej duszy, Panie A moja wdzięczność niech nie ustanie. Wszyscy śpiewają pieśni: Pan Jezus już się zbliża, Idzie mój Pan lub Wszystko Tobie oddać pragnę. 15. Dziękczynienie. Podziękowanie Panu Jezusowi: Chłopiec: Mam Panie jedno serce Pełne żaru i miłości, Ale jestem w rozterce, Komu je oddać w całości. Czy ludziom oddać całe, Czy dla siebie zachować, Czy Tobie dać na chwałę, Czy też je podarować! Lecz w rozpędzonym tłumie Ludzie podeptać mogą, Serca nikt nie zrozumie I potoczy się drogą. Wiem już najlepiej Panie, Co ze swym sercem zrobię. Niechaj się, co chce stanie, Oddam je tylko Tobie. Ty się nad nim pochylisz W swej ojcowskiej czułości I umieścisz je w głębi Bezgranicznej miłości. Chłopiec podchodzi do tabernakulum i składa serce wykonane z kwiatów, przyklęka, chwilę się modli, a wszystkie dzieci śpiewają pieśń: Nie boję się.(Utwór Arki Noego) Podziękowanie Kapłanowi; Dziewczynka: Dzisiaj! Dzisiaj pierwszy raz Jezu Gościem w naszym sercu. Za tę chwilę, za ten dzień. Za tę radość, co czujemy My serdecznie dziękujemy Naszemu drogiemu Księdzu Proboszczowi. Za trud i pracę w naszym gronie, Za modlitwę do Ducha Świętego Byśmy umieli zachować swą wiarę I kroczyli drogami Bożymi, Dzięki Ci dzisiaj wszyscy składamy: My małe dzieci, tatusiowie i nasze mamy. Za wszystko, coś dla nas uczynił Niech każdy Twój krok duszpasterski Błogosławi Dobry Bóg. Dlatego kochany Księże Proboszczu Mówimy głośno, od serca: Bóg zapłać! Dziewczynka wręcza Księdzu Proboszczowi kwiaty, wszystkie dzieci śpiewają pieśń: Święty uśmiechnięty. (Utwór Arki Noego) Podziękowanie rodzicom: Chłopiec: Pamiętasz mamo, kiedy nakreśliłaś pierwszy znak krzyża na czole dziecięcym? Ty mnie pacierza uczyłaś mówić i kochać Boga całym sercem Dziewczynka: Pamiętasz tato, jak w świętą niedzielę brałeś mnie na ręce swoje i podnosiłeś wysoko w kościele, aby widziały Boga oczka moje. Krzyż, duszę moją aż do płaczu wzruszył, kiedy stałam pod jego stopami. Mamo, tatusiu, czemu to Jezusa przybito strasznie tępymi gwoździami? Chłopiec: Dziś już rozumie i proszę serdecznie, by dla każdego krew Jego spływała, aby, i dla mnie Pan został wiecznie, aby na świecie rosła Jego chwała. Dziewczynka wręcza kwiaty tatusiowi, chłopiec mamusi, wszystkie dzieci śpiewają pieśń: Panie Jezu zabierzemy Cię do domu. W tym czasie wybrane dzieci składają kwiaty p. wychowawczyni, p. organiście, p. kościelnej. Kapłan odmawia Akt Ofiarowania dzieci Matce Bożej. Akt ten Kapłan czyta krótkimi zdaniami i powtarzają je dzieci, albo któreś z dzieci dobrze przygotowane, odmawia tę modlitwę w imieniu wszystkich dzieci. 16. Błogosławieństwo i rozesłanie. Opracowanie: Halina Groberska

psalm na 1 komunię świętą